بایگانی برچسب برای: کشمش ملایر

مصاحبه

مصاحبه با هفته‌نامه فرهنگ‌ملایر

– ابتدا خودتان را معرفی کنید.

کیمیا موسوی: ما سه جوان ملایری هستیم. من کارشناسی ارشدم را به تازگی در پژوهشکده‌ی علوم شناختی به پایان رسانده‌ام. امیر برادر من در دانشگاه تهران، تاریخ علم خوانده‌است و پریسا در دانشگاه امیرکبیر، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار است.

پریسا یارمحمدی: کسب و کار فعلی ما عرضه‌ی محصولات ملایر با بسته‌بندی و ظاهر مناسب است. ما در کنار هر محصولی که ارائه می‌کنیم، داستان‌هایی از تاریخ و فرهنگ ملایر هم عرضه می‌کنیم.

– با چه هدفی شروع به این فعالیت کردید؟

کیمیا: خیلی پیش می‌آمد که بعضی از دوستان و آشنایان ما از شهرهای دیگر به دنبال سوغاتی با کیفیت ملایر بودند. ما متوجه شدیم که در شهرهای دیگر، بعضی اوقات محصولاتی که به نام شیره و کشمش ملایر فروخته می‌شود، محصولات بی کیفیتی هستند و این دارد به وجهه‌ی شهر ما و دارایی‌های فرهنگی آن ضربه می‌زند. برای ما خیلی مهم است که بقیه در مورد شهر ما چه خاطره و اطلاعاتی دارند و آیا ملایر را با تمام ظرفیت‌های فرهنگی و گردشگری‌اش می‌شناسند یا نه.

پریسا: من هم مهمترین هدفم برای شروع، ایجاد فضایی برای عرضه‌ی تصویر خوب و شایسته از ملایر بود. چون واقعاً خلأ فروش محصولات ملایر در بسته‌بندی‌های خوب و زیبا احساس می‌شد.

کیمیا: ما چند هدف داشتیم. اول اینکه بتوانیم سوغاتی‌های ملایر را به صورت درجه یک و با بهترین کیفیت به دست مردم بقیه‌ی شهرها برسانیم و در کنارش در مورد تاریخ و فرهنگ ملایر سخن بگوییم. بعد اینکه به معیشت پایدار کشاورزان و تولیدکننده‌های ملایری کمک کنیم که به واسطه‌ی ما محصولاتشان را به دست مصرف‌کنندگان بیشتری برسانند.

سیدامیر موسوی: برای من جرقه‌ی اولیه در آفریقا اتفاق افتاد. زمانی که در اوگاندا بودم، یک فروشنده‌ی سیاه‌پوست کارتن یک جعبه کشمش را به من نشان داد و گفت: این از ایران آمده؟ نگاه کردم و دیدم کارتن کشمش طلایی است و از ایران آمده. با خودم گفتم که عجب. یعنی محصولات زادگاه پدری من، می‌تواند حتی در یک قاره‌ی دیگر این‌طور مشتری و خواهان داشته باشد؟! از آن به بعد روزی نبود که به کشمش ملایر فکر نکنم یا از آن حرفی نزنم.

– اهداف شما برای آینده‌ی این کار چیست؟

پریسا: اینکه بتوانیم محصولات کشاورزی شهرمان ملایر را در سراسر جهان با کیفیت ارائه کنیم.

سیدامیر: دقیقاً برای من هم این موضوع مهم است. رسیدن به بازار گسترده‌ی جهانی.

کیمیا: یکی از برنامه‌های دیگر شیخعلی میرزا هم، برگزاری تور ملایرگردی، انگورچیدن و شیره‌گیری در ملایر است. همان‌طور که گلاب‌گیری در کاشان یا فصل شکوفه‌های گیلاس در شیراز در صنعت گردشگری این شهرها قابل توجه است، ملایر هم این قابلیت را دارد که در اواخر شهریورماه میزبان گردشگران داخلی و خارجی باشد تا بتوانند شکوه کار دسته‌جمعی و هنر شیره‌پزی کشاورزان ملایری را از نزدیک ببینند و این رویداد، خاطره‌ای از تاریخ و فرهنگ ملایر باشد.

 

– چرا ملایر؟ چرا این کار را در تهران یا شهرهای دیگر انجام ندادید؟

کیمیا: خب ما ملایری بودیم. ملایر واقعاً از نظر تاریخی و فرهنگی غنی است و قابلیت این را دارد که بتوانیم بر مبنای آن پایه‌های کارمان را محکم کنیم. می‌توان ساعت‌ها از ملایر و داستان‌های فرهنگی آن صحبت کرد.

پریسا: طبیعتاً هر شخصی به شهر و وطن خودش علقه‌ی بیشتری دارد. ما هم دوست داریم برای شهرمان کاری کرده باشیم.

امیر: البته به نظر من این رابطه دو طرفه است. یعنی همان‌طور که ما می‌خواهیم به ملایر سودی برسانیم، ملایر هم امتیاز و برتری کار ماست. من یاد گرفته‌ام که برای داشتن مخاطبان جهانی، خیلی اوقات ما باید به سراغ بومی‌‌ترین و شخصی‌ترین داشته‌هایمان برویم. همان‌طور که مثلاً رمان کلیدر محمود دولت آبادی در سبزوار که زادگاه خود اوست، روایت می‌شود و این امتیاز دولت‌آبادی بر نویسندگان دیگر است. اگر دولت‌آبادی می‌خواست یک رمان تهرانی یا آمریکایی بنویسد این امتیاز و برتری را دیگر نداشت.

– چه شد که اسم «شیخعلی میرزا» را انتخاب کردید؟

سیدامیر: شیخعلی میرزا نام نخستین حاکم ملایر است. همان کسی که بعدها با لقب شیخ‌الملوک مشهور شد.

کیمیا: اتفاقی که در ملایر دیدیم این بود که اشخاصی مانند سیف‌الدوله یا کریم‌خان زند از نام‌هایی هستند که زیاد به آنها پرداخته شده‌است. ولی از بعضی اشخاص نامی نیست. قسمت‌هایی از تاریخ ملایر دست‌نخورده باقی مانده‌است که بهتر بود به سراغ آن برویم.

فایل pdf این مصاحبه 👇🏻

هفته‌نامه فرهنگ‌ملایر

عمارت تاریخی لطفعیان‌(موزه ملایر)

عمارت تاریخی لطفعلیان‌(موزه ملایر)

در خیابان شهید مصطفی‌خمینی ملایر یک خانه قدیمی به یادگار از دوره قاجار وجود دارد که در سال ۱۳۸۰ به عنوان آثار ملی میراث فرهنگی ثبت و تبدیل به موزه ملایر شد.

این عمارت قدیمی متعلق به شخصی به اسم محسن‌مصدوقی معروف به مصدوق‌الممالک بوده است. که این لقب را مظفرالدین شاه به او داده است. او در سال ۱۲۶۰به همراه خانواده خود از اراک به ملایر مهاجرت کرد و زمین های زیادی در جنوب شهر ملایر خریداری و آباد کرد، محله‌هایی که بعدها زورآباد و فرح‌آباد نام گرفت. همچنین او روستاهای زیاد در اطراف ملایر از جمله می‌آباد، کمازان، پری و … اجاره و آباد کرد.

میرزا‌محسن‌آقا به واسطه ارتباط با درباریان در سال ۱۲۸۸ نماینده ملایر، نهاوند و توسرکان در دوره دوم مجلس شورای اسلامی شد و توانست با به خدمت‌گیری معماران معروف آن زمان این عمارتِ با شکوه را بسازد.

کل فضای این عمارت شامل منزل مسکونی، محوطه بیرونی، حسینیه، زور‌خانه، حمام و اصطبل بوده است. که به طور کلی در واقع مهم‌ترین قسمت‌های آن اندرونی،حسینیه و اصطبل بوده است. که حسینیه مهم‌ترین بخش این بنا محسوب می‌شود.

بعد‌ها بخش حسینیه این مجموعه توسط اسدالله‌خان‌ لطفعلیان خریداری شده و کاربری مسکونی گرفت. این بخش در دو طبقه ساخته شده و در سه ضلع حیاط مرکزی اتاق‌هایی با کاربری‌های مختلف و با نماهای بسیار زیبای آجری به صورت دوطبقه دیده می‌شود. سقف طبقه همکف پوشیده از طاق های آجری زیباست و پوشش طبقه فوقانی آن به صورت مسطح با تیر‌چوبی است.

در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ این بنای تاریخی توسط میراث فرهنگی خریداری و به شماره ۴۸۹۲ به ثبت آثار ملی ایران رسید و تغییراتی از جمله ساخت موزه مردم‌شناسی با ماکت‌هایی در حال تهیه شیره انگور و کارگاه‌های صنایع‌دستی در آن ایجاد شد.

هم‌اکنون این بنای آجری ۲ طبقه معروف به خانه لطفعیان (موزه ملایر) با ۱۲۰۰ متر زیربنا، دو حیاط بیرونی و اندرونی، طاق نماهای بلند دو طبقه، شیشه‌های رنگی و درهای چوبی ارسی مظهری از مهارت و ذوق هنرمندان ۱۵۰ سال پیش یکی از جاذبه های گردشگری ملایر محسوب می‌شود.

یکی از عواملی که بر اهمیت تاریخی این موزه افزوده است، وجود اشیای باستانی بوده که از حفاری‌های انجام شده در محدود ملایر به دست آمده است.

از جالب‌ترین قسمت‌های این موزه برای بازدید کننده‌ها، موزه مردم‌شناسی است که طریقه پخت شیره انگور ملایر به روش سنتی را با استفاده از ماکت ها نشان می‌دهند. شیره‌پزی در ملایر از سنت‌های قدیمی در شهریور ماه است که مقارن با زمان برداشت انگور در این شهر است.

آبدوغ خیار

آبدوغ خیار

مواد لازم برای تهیه آبدوغ‌خیار:

دوغ یا ماست+آب
سبزی (تره، جعفری، شاهی، نعنا، پیازچه، تربچه و گیشنیز)
خیار
گردو
کشمش ملایر😍 (کشمش سایه خشک توصیه میشه)
نون خشک

همه مواد بالا را خورد می‌کنیم و در ظرف می‌ریزیم، آبدوغ‌خیار آمادست! 😋

نکته‌های تکمیلی:

نکته اول: می‌توانید مقداری شیر هم به آن اضافه کنید.

نکته دوم: اضافه کردن سیر و پیاز هم با توجه به سلیقه خودتون می‌تواند ابدوغ خیار را فوقالعاده خوشمزه تر کند. و البته پیازچه😃

نکته سوم: اگه خیلی از گرمای تابستان به تنگ آماده بودید و اهل خوردن خوراکی های سرد بودید می‌توانید به آن یخ هم اضافه کنید.

میتونید دستورهای دیگه این غذای خوشمزه رو از اینجا زیر دنبال کنید.

کیک کشمشی

کیک کشمشی

مواد لازم برای کیک کشمشی:
آرد ۳ پیمانه
روغن ۱ پیمانه
شکر ۱ پیمانه
تخم مرغ ۴ عدد
کشمش ملایر یک فنجان
گردو مقدار لازم
شیر یک پیمانه
گلاب نصف پیمانه
بیکینگ پودر ۱ قاشق غذا خوری
وانیل یک قاشق چای خوری

طرز تهیه:
اول از همه کشمش را شسته و کامل خشک می‌کنیم و با گردو‌های خورد شده قاطی می‌کنیم و ۲قاشق آرد به آن می‌زنیم و کنار نگه می‌داریم.

از طرف دیگر تخم‌مرغ، شکر و وانیل را در یک ظرف جدا با همزن می‌زنیم سپس روغن، شیر و گلاب را اضافه می‌کنیم.
آرد و بیکینگ‌پودر را باهم مخلوط می‌کنیم و ۳بار الک می‌کنیم.
و کم‌کم به مواد دیگر اضافه می‌کنیم و هم‌می‌زنیم.
کامل که مخلوط شد، به آن کشمش و گردو را اضافه می‌کنیم و در فر می‌گذاریم که از قبل داغ شده است.
کیک کشمشی آمادست! 😋

چند نکته تکمیلی:

نکته اول
بهتر است درجه فر شما روی متوسط‌ترین حالت تنظیم شود و بعد از ۲۰ دقیقه با فروکردن خلال دندون یا چنگال آن را چک کنید.

نکته دوم
اگر دوست ندارید خیلی شیرین شود، می‌توانید شکرش را نصف یا ۳/۴ پیمانه کنید، چون کشمش هم می‌تواند باعث شیرین شدن آن شود.

میتونید دستورهای دیگه این غذای خوشمزه رو از اینجا زیر دنبال کنید.

 

شیره و حلوا

حلوا شیره انگور

 

مواد اولیه ای که برای پختن حلوا با شیره انگور احتیاج داریم:

آرد

روغن (نصف مقدار آرد)

شیره انگور ملایر (با توجه به میزانی که تمایل دارید شیرین بشود)

گلاب

کنجد

طرز تهیه حلوا شیره انگور: اول آرد را تفت می دهیم تا مقداری تغییر رنگ بدهد؛ سپس روغن را به آن اضافه می کنیم و دوباره تفت می دهیم تا رنگش تیره تر بشود. از آن طرف شیره رو با آب (اندازه روغن) و گلاب رقیق می کنیم و به روغن و آرد اضافه می کنیم.

دوباره همه را باهم تفت می دهیم تا زمانی که به رنگ دلخواه برسد(نه خیلی روشن و نه خیلی تیره). و در آخر به آن کنجد اضافه می کنیم. و تمام!

چند تا نکته:

نکته اول: اگه آرد را زیاد تفت بدهیم ممکنه است بسوزد که هم از لحاظ ازش غذایی افت می کند و هم مزه آن تلخ می شود، پس مواظب باشید و  هنگام تفت دادن از آن غافل نشوید.

نکته دوم: می توانید به آن مقداری زعفران هم اضافه کنید. خوشبو و خوشرنگ تر می شود.

نکته سوم: در آخر برای بهتر جا افتادن حلوا بهتر است برای چند دقیقه، ظرف رو به شکل گهواره ای رو شعله حرکت بدهید.